NEDELJNA

PROPOVED

Nedelja treca

po Vaskrsu -

Mironosica

Jevandjelje o zenama mironosicama

Zacalo: 69,

 Marko (15, 43-47; 16, 1-8)

U ono vreme dodje Josif koji bese iz Arimateje, posten savetnik, koji i sam carstva Bozja cekase, i usudi se te udje k Pilatu, i zaiska tijelo Isusovo. A Pilat se zacudi da je vec umro; i dozvavsi kapetana zapita ga: je li davno umro? I doznavsi od kapetana, dade tijelo Josifu. I kupivsi platno, i skinuvsi ga, obavi platnom, i metnu ga u grob koji bjese isjecen u kamenu, i navali kamen na vrata od groba. A Marija Magdalina i Marija Josijina gledahu gdje ga metahu. I posto prodje subota, Marija Magdalina i Marija Jakovljeva i Salomija kupise mirisa da dodju da pomazu Isusa. I vrlo rano u prvi dan nedelje dodjose na grob oko suncanoga rodjaja. I govorahu medju sobom: ko ce nam odvaliti kamen od vrata grobnijeh? I pogledavsi vidjese da kamen bjese odvaljen: jer bjese vrlo veliki. I usavsi u grob vidjese mladica obucena u bijelu haljinu gdje sjedi s desne strane; i uplasise se. A on im rece: ne plasite se, Isusa trazite Nazarecenina raspetoga; usta, nije ovdje, evo mjesta gdje ga metnuse. Nego idite kazite ucenicima njegovijem i Petru da pred vama otide u Galileju; tamo cete ga vidjeti, kao sto vam rece. I izisavsi pobjegose od groba; jer ih uhvati drhat i strah; i nikom nista ne kazase, jer se bojahu.

U IME OCA I SINA

I SVETOGA DUHA

Dosavsi na zemlju Gospod je ucinio dve posete ljudima, prvo onima koji zive u grobovima telesnim, a drugo onima koji zive u grobovima od zemlje. On je umro da bi posetio svoju decu.

Neke zivotinje sahranjuju svoje mrtve; i predajuci ih grobu, predaju ih zaboravu. No kad ziv covek sahrani umrlog coveka, on sahranjuje i jedan deo sebe s mrtvim; i vraca se kuci noseci u dusi svojoj deo sahranjenog mrtvaca. Ovo je narocito jasno kad srodnik sahranjuje srodnika i prijatelj prijatelja.

Smrt ima jedno svojstvo ljubavi: ona kao i ljubav obezlicava u mnogome one koji je vide i zivi ostanu. Pogrbljena majka hodi na grobove dece svoje. Ko to hodi? To deca u dusi majcinoj, i majka, hode decijim grobovima. U dusi majcinoj majka zivi samo u jednom tesnom kutu; svu ostalu palatu duse njene zauzimaju deca.

Takav je i Hristos, i to u nesravnjeno vecoj meri. On se bio sav stesnio u grob, da bi se ljudi, deca Njegova, mogli rasiriti u beskrajnoj palati Raja.

Pogrbljena majka hodi grobovima dece svoje, da ih kao vaskrsne u dusi svojoj, da ih okupa suzama svojim, da ih pomiluje mislima svojim. Ljubav majcina spasava mrtvu decu od isceznuca i unistenja u ovome svetu, bar za neko vreme.

Pogrbljeni i popljuvani Gospod uspeo se klecajuci ka Svome Krstu i Grobu, da ljubavlju Svojom istinski vaskrsne ceo covecji rod i spase ga zauvek od isceznuca i unistenja. Samo sto je delo Hristovo nesrazmerno vece od dela ma koje osamljene majke u svetu, jer je ljubav Njegova prema covecjem rodu nesrazmerno veca od ljubavi ma koje majke u svetu prema deci njenoj.

Vaskrsenjem Svojim Gospod je digao plocu sa grobova nasih i mi smo prvi put ugledali put otvoren za nas ljude, put koji sa zemlje vodi u Zivot Vecni. Svedoci toga dogadjaja bezbrojni su. I mi smo svedoci toga dogadjaja danas. Prvi svedoci bile su Svete Mironosice, koje danas slavimo, a sa njima, i za njima, Sveti Apostoli, bezbrojni Mucenici, Svetitelji, Pravednici i svi hriscani.

Mi hriscani smo i danas zivi svedoci toga. Jer cime se mi odlikujemo od svih drugih ljudi, od svih drugih vera, od svih zemaljskih bica? Time sto verujemo u Hristovo Vaskrsenje, u svoju besmrtnost i Zivot Vecni. Covek vise nije rob smrti, covek vise nije rob greha, covek vise nije rob djavola, covek je oslobodjen Gospodom Hristom i greha i smrti i djavola. To je jedina sloboda, jedina sloboda u svima svetovima za rod ljudski, prava sloboda - sloboda od greha.

Ima jedna divna uskrsnja pesma koja se peva ovih dana, u kojoj se veli: Danas Hristos kao sunce zasja iz groba, danas granu prolece u dusama nasim... Vaistinu, Vaskrsenje Hristovo, pobeda nad smrcu, pobeda nad grehom, pobeda nad djavolom, to je prolece za dusu ljudsku. Boze, vaskrsni nas i daj nam to Vecno Prolece radosti, koje je Vaskrsli Gospod Hristos zasijao po dusama svih hriscana, a prvo Svetih mironosica.

O, kakve vence Nebeski svet plete za Mironosice - bolje i svetlije negoli za nas ljude. Kada su jurnuli na Gospoda Hrista Jerusalimljani, i naucnici, i fariseji, i knjizevnici i drugi, zene Mironosice su plakale i ridale za Gospodom Hristom. Mi i ne znamo da je i jedna zena bila medju onima koji su vikali: "Raspni ga, raspni" (Mr. 15, 13). Znamo da su one bile hrabrije od ucenika Hristovih. U mracnoj crnoj noci, kada su uhvatili Gospoda Hrista, kada Ga je Juda izdao, kada su Ga vodili na Golgotu, kada su svi ucenici pobegli od Gospoda - Mironosice su stajale blizu Krsta Njegovog. Nisu se plasile nikoga. Vera njihova bila je jaca od vere ucenika Hristovih. Vera zena jaca je od vere ljudi, i zato se Gospod Vaskrsli javio prvo Mironosicama, javio se prvo Mariji Magdalini i Mariji Jakovljevoj, javio se njima jer su sluzile Njemu i verovale u Njega svim srcem, svom dusom, svim bicem svojim.

Svete Mironosice svih vremena mnogobrojne su. Bilo ih je prvo vrlo malo, a zatim sve vise i vise. Sve svete Podviznice, svete Mucenice, Prepodobne i Devstvenice, sve su one Mironosice. Mironosice stalno ciste dusu svoju od greha i trude se da je kao miomirisni sasud Duha Svetoga prinesu Zeniku svome. Na celu svih Mironosica stoji i daje sav nebeski sjaj Presveta Bogomajka. Ona je vrhovna Mironosica. Veli se za Nju u svetim molitvama da nam je Miomir nebeski rodila, Gospoda Hrista, Blagouhanije je stvorila. I blago onoj dusi koja ide za Njom verom u Njenog Vaskrslog sina, Gospoda Hrista, ljubavlju svetom, molitvom i svima ostalim svetim vrlinama.

Tada ta dusa mirise nebom, Vaskrslim Gospodom, Njegovim Svetim Jevandjeljem, Njegovim svetim zapovestima. Jer On se kroz vrsenje svetih zapovesti useljuje u nasu dusu po reci apostola: "Neka se Gospod Hristos verom useli u srca nasa" (Ef. 3, 16). On se useljava u srca nasa verom, ljubavlju, molitvom, postom i svima svetim vrlinama. Kada njih umnozavamo u sebi, mi Vaskrsne sile Hristove umnozavamo u sebi. Tada beze iz nas svi gresi i mi se ispunjujemo Vecnim Prolecem, prolecem koje mirise na ljubav, na veru, na molitvu, na milosrdje i na sve svete jevandjelske vrline.

Mi hriscani, tvoreci svete vrline evandjelske: veru, ljubav, nadu, post, molitvu, mi u stvari stalno ociscujemo i obesmrcujemo sebe, ispunjujemo sebe Gospodom Hristom, ispunjujemo sebe Vecnoscu. A to znaci: ispunjujemo sebe silama da mozemo pobediti svaki greh, svaku smrt, svakog djavola! To je doneo Vaskrsli Gospod Hristos, to nam donose Svete Mironosice koje mi danas proslavljamo. Te Svete i slavne i besmrtne junakinje na svima bojistima zemaljskim i nebeskim, nepobedive zene, Svete zene, pune tog Hristovog mirisa poznanja. Gde su one, tu se lije jevandjelska blagost i svetost, jevandjelska istina, jevandjelska pravda.

Svaki hriscanin kada cisti dusu svoju od greha, on lije iz sebe, hteo on ili ne, miris poznanja Hristovog. Zato ne malaksimo nego upravimo poglede u Svete Mironosice i one ce nam pomoci da se oslobodimo od svakog greha. Povedimo se za njima i iduci za njima ici cemo za Vaskrslim Gospodom Hristom.

A On, On vodi u Nebesko Carstvo, vodi gde je vecno prolece besmrtnosti i vecnosti; Vecne Istine Bozje, Vecne Radosti Bozje, Vecne Ljubavi Bozje. Tamo one vode, a nase je da upotrebimo svu dusu svoju, da idemo za njima verom, ljubavlju, molitvom - jevandjelskim zivotom.

Mi ljudi, narocito mi hriscani, cesto ne mozemo da sagledamo sta nam je Gospod Hristos sve doneo Svojim Vaskrsenjem. Mi ne mozemo nabrojati ta blaga i ta bogatstva. Otvorio je Nebesa coveku, dao mu sva Nebeska blaga: Vecni zivot, Vecnu Istinu, Vecnu Pravdu. Covece, sta ima vece od toga za tebe? Sta nam je Bog vise mogao dati nego to sto nam je dao kroz Gospoda Hrista? Nista!

Zato On Vaskrsli, On Jedini Pobeditelj smrti, On Jedini Istinski Covekoljubac, neka razlije po dusama nasim svoju Vecnu Istinu, Vecnu Pravdu, Vecni Zivot, da bismo pobedjivali svaku smrt u sebi, svaki greh svakog djavola.

Njemu Bogu Vaskrslome sa Bespocetnim Ocem i Svetim Duhom neka je slava vavek. Amin.

.